Ular eski, yirtilgan kottejni sotib olib, uni hayotga qaytarish uchun ikki yil sarfladilar 🌲 🏡 O’zgarish ishonarli emas—bir vaqtlar vayron bo’lgan uy hozirda haqiqatan ham o’zgacha narsa! Quyidagi maqolada yana ko’proq suratlarni ko’ring ⬇️
Hammamiz uylarimizni o’z ehtiyojlarimizga qarab tanlaymiz—ba’zilarimiz o’rta asrlar qal’alarini orzu qilsa, boshqalari kichik kottej bilan ham baxtiyor. Ba’zilar esa eskirgan, qulashi arafasida turgan yog’och uyni butunlay qayta qurishga tayyor.
Bir oila o’z uyiga ega bo’lishni xohlagan va shuning uchun eski qishloq maktabi binosini sotib olishga qaror qilgan. Ko’p mehnat bilan ular buzilgan inshootni qulay kottejga aylantirishga muvaffaq bo’lishdi. Ularni yer sotib olishga uch yil, uyni ta’mirlashga esa yana ikki yil ketdi.
Ular sotib olishdan oldin, uy juda yomon holatda edi.
Marina, egasi, hududni juda yaxshi ko’radi. U va oilasi uyni sotib olishdan oldin ko’pincha manzarani tomosha qilish uchun tashrif buyurishardi. Yovvoyi hayvonlar, masalan, quyonlar va yovvoyi to’ng’izlar, bu hududda tez-tez uchraydi.
Dastlab, ular qishloqda oddiy uy sotib olishni xohlashdi, lekin narxlar juda baland edi. So’ngra bir do’sti ularga eski maktab binosini ko’rsatdi. Hayron qolarli tarzda, ular hech qachon uyni ko’rishmagan, hatto ularning oldidan mashina bilan o’tganlarida ham. Uni ko’rib, darhol sotib olishga qaror qilishdi.
Uy shunchalik eski ediki, chirigan yog’ochlarni almashtirish uchun uni ko’tarishga to’g’ri keldi.
Qishloq uyi ayniqsa xira ko’rinardi.
Agar egalari uni sotib olishdan oldin yaxshilab tekshirishganida, ko’plab muammolarni payqashlari mumkin edi. Aslida, yangi uy qurish eski uyni ta’mirlashdan osonroq bo’lishi mumkin edi.
Maxim va Marina ko’p vaqtini uyning ayrim qismlarini buzishda o’tkazishdi. Ishning ko’p qismi qo’lda bajarildi. Ular ta’mirlashga jonini va qalbini qo’ydilar. Ba’zi nuqsonlar bo’lsa ham, hamma narsani o’zlari qilishdi. Odamlar orzulari bo’lsa, ularni amalga oshirishning yo’lini topadilar.
Hozirgi kunda uy va atrofdagi er qanday ko’rinishda ekanligini ko’rib chiqing.
Maxim qurilish ishlarining ko’p qismini o’zi bajardi. Faqatgina ba’zi qismlar uchun Marina bilan rang tanlash bo’yicha maslahatlashdi. Ular deyarli hamma narsani yangiladilar—devorlar, pollar, shiftlar. Ish hajmi juda katta edi.
Ular barcha yakuniy ishlovlarni o’zlari bajardilar, hatto doskalarni qo’lda tekislashdi. Ular imkon qadar pulni tejashga harakat qilishdi, ammo isitish, sanitariya va ventilyatsiya tizimlariga to’g’ri sarmoya kiritishdi, chunki bu ishlarni yaxshi qilishning ahamiyatini yaxshi bilishardi. Hatto, faqat dam olish kunlari ishlaydigan isitish tizimini o’rnatdilar—juma kuni tushdan keyin uyni isinish uchun yoqadilar, dushanba kuni esa avtomatik tarzda o’chadi.
Dastlab, uydagi to’rtta pech bor edi, ammo ular ularni olib tashlab, o’rniga chiroyli darvozani qurishdi. Barcha oila a’zolari darvaza qurishda yordam berishdi—Marina, Maxim, ularning bolalari va hatto qaynonalar. Ko’p miqdordagi g’ishtlar qolganidan so’ng, ular shuningdek, uzumxona eshigini ham qurishga muvaffaq bo’lishdi. Maxim kelajakdagi uylarida ko’p soatlarni o‘tkazdi.
Uyda bir vaqtlar olma saqlash uchun ishlatilgan podval mavjud, ammo hid juda kuchli edi va u yirtqichlar, jumladan, yarasalarni jalb qilar edi. Shuning uchun ular endi faqat bankadagi ovqatlarni saqlashga qaror qilishdi.
Uy mebellari dizaynerlik yoki hashamatli emas—ularning barchasi IKEA’dan katta savdolarda sotib olingan.
Birinchi qavatda yashash xonasi va oshxona birlashtirilgan. Ular asl eski pol taxtalarini saqlashga qaror qilishdi.
Garchi ular rang jihatidan biroz farq qilsa-da, bu joyga o’ziga xoslik qo’shadi. Eng muhimi, oila barcha ko’rinishdan mamnun.
Oshxona mebellari Bobruyskdagi mebel fabrikasidan kelgan. Ular odatda Niderlandiya uchun ishlab chiqariladi, ammo ular ba’zi qismlarni sotuvda olishga muvaffaq bo’lishdi.
